ciężko

ciężko
ciężko {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., ciężkożej {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tak, że coś jest ciężkie, przenosi duży ciężar; mocno obciążony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciężko napakowana walizka. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mało energicznie; ociężale, ospale, bezwładnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciężko chodzić. Opadł ciężko na fotel. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do czyjejś inteligencji, sposobu myślenia, stylów sztuki, utworów literackich itp.: nieudolnie, bez polotu i wdzięku, w sposób zawiły, niejasny' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mocno, z dużą siłą (wydając często głuchy odgłos) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciężko stąpała po schodach. Uderzył ciężko o podłogę. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wkładając w coś dużo trudu, wysiłku; trudno, niełatwo': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciężko harować przez cały dzień. Ciężko jest się zdecydować na ten wyjazd. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w sposób okrutny, dotkliwy, bardzo mocno w znaczeniu ujemnym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciężko doświadczony przez los. Ciężko nagrzeszyć. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}7. {{/stl_12}}{{stl_7}}'źle, przykro; nieprzyjemnie, gorzko': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciężko jest komuś samemu. Ciężko jest wracać do czegoś myślami. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}8. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o sposobie chorowania: obłożnie, niebezpiecznie dla życia, poważnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciężko chorował przed śmiercią. Ciężko przechodził zapalenie płuc {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… …   Słownik języka polskiego

  • ciężko — 1. Komuś jest ciężko a) «ktoś z trudem coś dźwiga»: Pomóż mu to nieść, widzisz przecież, że jest mu ciężko. Roz bezp 1997. b) «ktoś ma kłopoty, źle mu się powodzi»: Bliscy alkoholika starają się zwykle, żeby nic nie było widać na zewnątrz. (...)… …   Słownik frazeologiczny

  • ciężko jest — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}na duszy {{/stl 13}}{{stl 7}} ktoś jest przygnębiony, przybity; ktoś jest w smutnym nastroju : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężko mu było na duszy, gdy opuszczał rodzinne strony. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dusza — 1. Aż dusza rośnie «powiedzenie wyrażające radość, zadowolenie z czegoś»: (...) zgodnie pracują, pomagają sobie... aż dusza rośnie (...). Roz bezp 2001. 2. Bratnia, pokrewna, przyjazna dusza «człowiek bliski komuś pod jakimś względem, podobny do… …   Słownik frazeologiczny

  • myślący — (Ktoś) ciężko myślący zob. ciężko 3 …   Słownik frazeologiczny

  • serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …   Słownik frazeologiczny

  • wół — 1. pot. Coś jest napisane, ktoś pisze wołami «coś jest napisane, ktoś pisze niezgrabnie, bardzo dużymi literami»: (...) nie pisz takimi wołami, wychodzisz za linię. Roz bezp 1997. 2. Coś, ktoś pasuje, nadaje się do czegoś jak wół do karety «coś,… …   Słownik frazeologiczny

  • kawałek — m III, D. kawałekłka, N. kawałekłkiem; lm M. kawałekłki 1. «niewielka część jakiejś całości; odcinek, fragment, urywek czegoś» Kawałek chleba, mydła, papieru, tortu. Nauczyć się kawałek wiersza. Przepisać kawałek tekstu. Brać kawałek czegoś, dać… …   Słownik języka polskiego

  • koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… …   Słownik języka polskiego

  • napracować się — dk IV, napracować sięcuję się, napracować sięcujesz się, napracować sięcuj się, napracować sięował się «popracować długo, ciężko, aż do zmęczenia; natrudzić się, spracować się» Napracował się, gdy karczował las. Napracować się ciężko przez całe… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”